Tak, na Playing Daily zajmuje się głównie grami, bądź literaturą i filmem związanym z grami. „Zgadnij kto” stanowi pewien wyjątek, bo choć odrobinę nawiązuje do tematyki – pojawia się motyw escape roomu, to jednak jest to przede wszystkim kryminał. Kryminał, który wciągnąłem prawie „na raz”, jest debiutem Chrisa McGeorge’a i to naprawdę udanym.

Czasem mam wrażenie, że połączenie słów „pixelart”, „slasher”, „metroidvania” i „roguelike” jest oklepane jak koński zad po Wielkiej Pardubickiej. Wtedy jednak ogrywam taką produkcję jak Dead Cells i przekonuję się, że dobre połączenie tych elementów potrafi się samo obronić.

Studio Wadjet Eye Games, będące jednym z najbardziej znanych studiów zajmujących się przygodówkami, wypuściło niedawno na rynek swoją najnowszą produkcję – Unavowed. Od gier przygodowych miałem sporą przerwę, więc pomyślałem, że to dobra okazja aby wrócić do tego gatunku.

Twórcy A Case of Distrust w ciągu trzech godzin udowadniają, że prostą, ale odpowiednio wystylizowaną oprawą graficzną i świetnie dobraną ścieżką dźwiękową można stworzyć niesamowitą atmosferę. Dołączając do tego morderstwo oraz ciekawie napisane postaci, otrzymujemy świetny kryminał w klimatach noir.

The Mooseman przykuł moją uwagę charakterystyczną, mocno oszczędną oprawią graficzną, która swoim stylem mocno nawiązuje do starożytnych malowideł. Trudno jednak tę produkcję nazwać pełnoprawną grą, gdyż bliżej jej do interaktywnej opowieść z elementami rozgrywki, ocierającej się nieco o sztukę.

Każdy z nas przynajmniej raz w życiu miał styczność z grą RPG. Wszyscy dobrze znamy „tego sklepikarza”, który ma w swoim asortymencie ciekawe fanty i zawsze czeka w mieście aby odkupić od nas złom wszelaki. Zastanawialiście się może jednak czym ten jegomość zajmuje się gdy akurat go nie odwiedzamy? Odpowiedź na to pytanie przynosi ze […]

Studio MythicOwl przygotowało coś więcej niż kolejny klon Sudoku. Choć Hexologic na pierwszy rzut oka może budzić takie skojarzenia, to wprowadza do rozgrywki spory powiew świeżości, a oprawa audiowizualna stanowi jej świetne uzupełnienie.

Choć Die for Valhalla opiera się o mitologię nordycką, to powstało tuż pod naszym nosem – w czeluściach poznańskiego studia Monster Couch. Cieszy mnie to podwójnie, bo dodatkowo tytuł ten przywołał bardzo miłe wspomnienia z czasów poprzedniej generacji konsol, gdzie zagrywałem się godzinami w Castle Crashers.

Detroit: Become Human to nowa produkcja studia Quantic Dream, która bierze na warsztat tematykę sztucznej inteligencji, androidów i przede wszystkim samoświadomości połączonej z wolą życia. David Cage wrócił do formy i po lekkim potknięciu jakim było Beyond: Two Souls serwuje nam wciągającą przygodę, wywołującą pełen wachlarz emocji.

Tworzenie własnej gry niezależnej od dawna jawi się jako Święty Graal „granży”. Ideał porzucenia pracy w korpo na rzecz wyrażenia siebie poprzez własną, małą grę niezależną, kusi. Film „Wszystko z nami w porządku” autorstwa Borysa Nieśpielaka, to ważna produkcja, która pokazuje, że nie zawsze jest różowo i nie każdy projekt to „success story”.