„X-Men: Destiny” to chyba najsłabiej promowany tytuł od dawna. Jedynie pobieżnie się nim interesowałem, a i ilość udostępnionych informacji niespecjalnie powalała. Ewidentnie Activision pakuje wszystkie moce przerobowe działu marketingu w „Modern Warfare 3”. Trochę szkoda, bo najwyraźniej premiera „X-Men: Destiny” już za rogiem, a ja nadal nie wiem co o tym myśleć.

Czy gra, przy której ok. 15 lat temu spędziłem szmat czasu, ledwo sięgając do gałki i przycisków automatu, posiada nadal tyle uroku i jest warta wydanych pieniędzy? A może ząb czasu nadgryzł ją tak mocno, że nie ma dla niej ratunku?

Ten tydzień minął niestety odrobinkę monotonnie, a mój Xbox zaliczył ledwo dwie gry, a pozostały czas jaki miałem na grę minął mi przy rozrywce mobilnej, o której nieco dalej.

Niestety znów „tydzień gracza” zaliczył obsuwę i oczywiście tym razem znów powodem była praca. Mniejsza jednak o pracę i okoliczności – przejdźmy do sedna, czyli do gier i grania w ogóle. Ten odcinek będzie nazywał się „Tydzień gracza”, ale tak naprawdę to dwutydzień.

Ten tydzień ze względu na natłok pracy nie był zbytnio urozmaicony, ale staram się teraz wytrwać w postanowieniu kończenia kolejnych tytułów, które już obrastają kurzem na tzw. „Pile of Shame”.

Jakiś czas temu co tydzień robiłem podsumowanie w postaci wpisu w kategorii „Tydzień gracza”. Po pewnym czasie jednak ciężko było mi regularnie mieć czas na grę i w końcu jakoś tak temat „zaginął w akcji”. Postanowiłem jednak wrócić do tej „tradycji” i na koniec tygodnia podzielić się wrażeniami z gier które zagościły w napędzie mojej konsoli (bądź były wczytane z dysku).

„X-men Origins: Wolverine” leżało na kupce zwanej „pile of shame” od dłuższego czasu. Podobnie jak w przypadku „Vikinga” leżała sobie z boku, zupełnie nie rzucając się w oczy. Leżąc jednak w domu i lecząc się doszedłem do wniosku, że nie jestem w stanie strawić niczego co wymaga myślenia (choć trochę nadgryzłem Dragon Age). Wybór padł więc na „X-men Origins: Wolverine”. Nie jest to nowa gra, ale czy mimo to nie jest jednak warta uwagi?

Nie pamiętam kiedy miałem okazję ostatni raz zgrać w ten tytuł, chyba było to z 15 lat temu jak nie lepiej. Pamiętam jednak, że była to jedna z najlepszych gier mojego „dzieciństwa”, i jedna z niewielu które ukończyłem w całości w salonie gier (!!). Zajęło to trochę czasu, pochłonęło kupę żetonów, ale byłem jednym z […]