Od ostatniej wzmianki na temat Basement Brawl minęło już trochę czasu, a tymczasem prace nad poprawioną odsłoną Basement Crawl idą pełną parą. Zobaczmy więc co nowego wiemy na temat tego projektu.

Przede wszystkim developerzy pozostają przy mrocznym klimacie, ale sama oprawa uległa sporej transformacji. Patrząc na pierwsze screenshoty z rozgrywki, gra zyskała mocno na czytelności co było jednym z moich największych zarzutów w recenzji. Na pierwszy rzut oka – zmiana na duży plus!

Zdecydowano się także na wprowadzenie nowych postaci, a łączna ich ilość zwiększyła się dwukrotnie. Część z nich już opisywaliśmy wcześniej, ale na końcu wpisu znajdziecie jeszcze pełną listę wraz z ich biografiami.

Uzupełniono również kolejny poważny brak Basement Crawl – kampanie dla jednego gracza. Tak więc teraz każda z postaci otrzyma swoją kampanię, która pozwoli nam się z nią oswoić nim przystąpimy do sieciowych rywalizacji.

To jednak nie koniec dobrych wiadomości, bowiem ekipa Bloober Team szykuje także jakąś niespodziankę dla całej społeczności, choć póki co nie wiemy na jej temat kompletnie nic (szok! prawda? 😉 ).

Według obecnych planów Basement Brawl ma się ukazać na przełomie roku, aczkolwiek zależy to jeszcze od wyników testów. Owszem, poprzednia „wersja” gry nie zachwycała, ale myślę że mimo wszystko warto dać jej drugą szansę, tym bardziej że wszyscy posiadacze Basement Crawl otrzymają ten tytuł za darmo!

Bohaterowie Basement Brawl

Czas zatem przypomnieć część postaci, a część zaprezentować „na nowo”. Panie i Panowie, oto „bohaterowie” Basement Brawl.

Azra, skazana złodziejka

Azra była „zawodową” złodziejką, jedną z najlepszych w swoim fachu. Była wolna jak ptak żyjąc niczym współczesny Aladyn. Dobrze wykorzystywała zgrabione bogactwo pomagając swojej niepełnosprawnej kochance o imieniu Sajda. Mogłoby się wydawać, że jest to historia jak z bajki. Faktycznie tak było… do czasu. W Koranie istnieje tylko jeden rodzaj kary dla złodziei. Hadd: ucięcie dłoni. Wolny ptak nie poleciał już nigdy więcej.

Życie bezrękiego żebraka nie należy do łatwych. Po pewnym czasie Azra nie mogła już znieść takiego losu, złamana fizycznie i psychicznie długo pozostawała w tym stanie. Więc gdy nagle przemówił do niej jej własny cień po prostu go zaakceptowała.

To właśnie cień opowiedział jej o tajemniczym miejscu, gdzie spełniają się marzenia. Miejscu, w którym mogłaby odzyskać dłonie. Azra nie zastanawiała się długo, bez namysłu podążyła za wskazówkami.

Mim

Nadużycie. To jedyna rzecz jaką kiedykolwiek poznał. Porzucony przez matkę, bity przez ojca. Prześladowany w szkole i wyśmiewany. Nawet jego żona wyczuła w nim wewnętrzną słabość i wykorzystywała ją dopóki nie zniszczyło to ich małżeństwa.

Fakt bycia mimem w niczym nie pomagał. Możecie sobie to wyobrazić? Mim. Jak on w ogóle zarabiał na życie? Sam akceptował i nawet lubił swoją rolę artysty ulicznego, ale dla większości starszych ludzi był dziwadłem? Trudno było wyżyć tylko ze skrawków wrzucanych do kapelusza.

Cóż, obecnie mim ma znacznie większy problem. Ranny i posiniaczony, znalazł się w tajemniczym miejscu. Bez wspomnień, w jaki sposób tu trafił. Na domiar złego jego usta… zostały zaszyte.

Poza ranami miał jednak coś jeszcze. Strach przerodził się w złość. Rozpacz w desperację. Odnajdzie osobę odpowiedzialną za swój stan. Odnajdzie i dopilnuje by odpowiednio za to zapłaciła.

Odrzucony manekin

Ta historia jest tak stara jak czas. Mówi o starym, niepełnosprawnym starcu, który z całego serca pragnął młodości i nowego ciała. By to osiągnąć podpisuje pakt z diabłem… tak przynajmniej początkowo mu się wydaje. W gruncie rzeczy tak naprawdę oddał swoje usługi tajemniczemu Emporium.

Mijały lata i starzec spełniał swoją część umowy, którą było kuszenie niczego nie podejrzewających ofiar sklepu. W końcu przyszedł czas odebrania nagrody… Oczywiście nie była ona tym czym sobie wyobrażał.

Starzec skończył w ciele testowego manekina. Na domiar złego nadal był uszkodzony i musiał poruszać się na wózku inwalidzkim. W tej chwili zdał sobie sprawę, że został oszukany, lecz było już za późno by się wycofać z umowy. Starzec stał się sługą Emporium na wieczność.

Władczyni Marionetek

Była jedną z najbardziej obiecujących, młodych, francuskich modelek dekady. Ale co to tak naprawdę w ogóle oznacza? Była piękna z zawodu? Faktycznie wyglądała cudownie, ale pod wyglądem skrywała się próżna i pusta osoba. Kwestią czasu było wmieszanie się w niewłaściwe towarzystwo. Alkohol, narkotyki i seks. Ktoś mógłby wziąć ją za call girl – gdyby nie fakt, że to ona płaciła za wszystkie przyjemności.

Nie pamięta jak dotarła do Emporium, ani tego co tam się wydarzyło. Tak naprawdę to niewiele pamięta. Wszystko co wie to przeszywający ból jej nowego sztucznego ciała. Odarta z tożsamości, godności i człowieczeństwa. Została odrzucona na stertę sobie podobnych manekinów.

Wygląda jednak na to, że nieodparty urok jej nie opuścił. Co prawda żaden mężczyzna już się w niej nie zakocha, ale ci zapomniani nieszczęśnicy w Emporium to zupełnie inna sprawa. Oni bez zastanowienia oddadzą swoje nędzne życie w ręce królowej.

Jej armia szybko rosła w siłę i już wkrótce Władczyni Marionetek mogła przeciwstawić się samemu Emporium.

Smutny Klaun

Był niespełnionym artystą, którego prowokujące żarty spotykały się z chłodnym przyjęciem. Dla profesji klauna to naprawdę trudna sprawa. Przechodził więc z cyrku do cyrku, ale nie mógł znaleźć dla siebie miejsca. Choć tak po prawdzie za każdym razem zostawał zwolniony. Kto bo wiem lubi smutnego klauna?

Z biegiem czasu zaczął popadać w jeszcze większą depresję. Jego żarty przestały być zabawne nawet dla niego. Stał się gorzki, cyniczny i okrutny. Zbieg okoliczności sprawił, że trafił do Emporium, jednak nie przetrwał tam długo. Niestety sklep nie pozostawił klauna w spokoju nawet po śmierci, czyniąc z niego jednego ze swoich sługusów. Cóż… Emporium również nie miało poczucia humoru.

Lalkarz

Lalkarz z zawodu i zamiłowania, był mężczyzną dziecinnym i nieodpowiedzialnym. Ożenił się z kaprysu, a jego dzieci były dla niego tylko kolejnymi zabawkami. W praktyce oznaczał to, że gdy zaczęły wykazywać własną wolę i częściowo utracił nad nimi kontrolę, przestał się nimi kompletnie interesować. Tak naprawdę to właśnie praca była jego jedyną miłością.

Któregoś dnia dzieci jak to dzieci bawiły się w chowanego. Niefortunnie jednak jako miejsce do zabawy wybrały sobie warsztat ojca. Lalkarz tradycyjnie był tak zajęty pracą, że nie zwracał na pociechy kompletnie uwagi. W czasie zabawy dzieci ukryły się w wielkim piecu, używanym do wytapiania ołowianych żołnierzy… reszty historii możecie się już domyślić.

Od tego dnia już nic nie było takie same. Żona lalkarza odeszła tuż po wypadku. Zdesperowany, samotny mężczyzna zwrócił się do Emporium a te zaakceptowało złamanego twórcę. Jego jedynym celem stało się „odbudowanie” dzieci. Lecz jak do tej pory, wszystko co wyszło spod jego ręki było wstrętne, wywoływało strach i obrzydzenie.

Dziewczynka i jej opiekun

Jako jedyna z rodziny przeżyła wypadek samochodowy. Można powiedzieć, że wyszła z niego bez szwanku… prawie. Ostre odłamki szkła dostały się do jej oczu, oślepiając ją i nie dając nadziei na uratowanie wzroku.

Wkrótce znalazła nowy dom w sierocińcu. Przez długie miesiące leżała w łóżku w stanie niemalże katatonii. Pewnego dnia odwiedził ją niecodzienny gość, którym okazał się być jej pluszowy miś. Opowiedział on dziewczynce o wspaniałym i zarazem przerażającym miejscu zwanym Emporium, które może spełnić każde życzenie. Jednak cena, którą należy zapłacić jest… krew. Miś zaoferował swoją pomoc i obiecał być przewodnikiem dziewczynki. Wiedząc, że w obecnym momencie jest on jej jedynym przyjacielem, przystała na jego warunki.

Stara piękność

Była piękną, ale próżną zapaśniczką. Wiecie co mówi się o takich osobach, prawda? Żyła szybko i niebezpiecznie, nigdy nie brała jeńców i nie spoglądała za siebie. W tym czasie sama miała wielu kochanków, jednak gdy okazało się, że i jej mąż ma romans wpadła we wściekłość. Tym bardziej, że pozostałe kobiety były tak bardzo podobne do niej, z wyjątkiem tego, że były młodsze i bardziej energiczne.

Po raz pierwszy w życiu przegrała walkę. W tej chwili straciła nie tylko męża i swoją godność. Została również straszliwie oszpecona w wypadku, tak bardzo, że aż trudno w to uwierzyć. Wszystko nagle odeszło i ludzie odwrócili się od niej. Mijały miesiące, a dbanie o siebie przestało mieć dla niej większe znaczenie.

Kiedy usłyszała o dziwnym sklepie był on dla niej iskrą nadziei. Wiedziała, że jest w stanie stawić czoło wyzwaniu i tym samym odzyskać utracone życie.

• Tagi:
• basement-brawl
• Bloober Team