Na początku minionego roku pomyślałem sobie, że fajnie będzie postawić sobie jakieś wyzwanie związane z grami. Może to skłoni mnie do ogrania większej ilości tytułów, a dodatkowo – do ogrania ich dokładniej niż zwykle. Platynowy Czelendż pokazał kilka ciekawych aspektów mojego hobby, z których nie wszystkie były fajne.

Tak wiem, Horizon Zero Dawn to świetny tytuł, który ukazał się na początku roku. Co więcej, kupiłem go w dniu premiery i to jeszcze w edycji kolekcjonerskiej. Co zatem stało się, że platynka w tej produkcji wpada dopiero teraz? Eh…

Serial Cleaner ukazał się już parę ładnych miesięcy temu. Miałem nawet okazję spędzić z nim wiele godzin i napisać recenzję wersji na PlayStation 4. Niestety w tamtym czasie moją uwagę odciągnęły inne tytuły, ale przyrzekłem sobie, że jeszcze wrócę do „konserwacji powierzchni płaskich”. Zajęło to co prawda pół roku, ale… udało się!

Przez chwilę byłem praktycznie pewien, że absolutnie nie ma szans na ukończenie Platynowego Czelendżu 2017. Potem jednak rzuciłem okiem na produkcje, które mi zalegają na dysku i pomyślałem, że jest jeszcze szansa. Jako kolejną grę przygodową po Life is Strange wziąłem na celownik Tales from the Borderlands.

W połowie tego roku w końcu udało mi się wbić upragnioną platynkę w Destiny. Kiedy ujawniono listę trofeów byłem przekonany, że platyna w Destiny 2 to będzie pikuś. Choć z jednej strony nie jest ona zbyt trudna, to okazało się, że było to dla mnie o wiele większe wyzwanie niż myślałem.

Przygodę z Life is Strange rozpocząłem jeszcze na poprzedniej generacji konsol. Pierwszy epizod zakupiłem w dniu premiery na konsoli Xbox 360. Niestety przez to, że gra ukazywała się w epizodach, nasze drogi nieco się rozeszły. Pomyślałem jednak, że Platynowy Czelendż 2017 to dobra okazja aby do niej wrócić i przy okazji nieco podciągnąć wynik.

Dead Synchronicity: Tomorrow Comes Today miałem na liście tytułów, w które chcę zagrać już od dłuższego czasu. Kiedy więc pojawiła się okazja do zakupienia gry za niespełna 20zł, bez chwili zawahania dodałem ją do swojej kolekcji. Po jej ukończeniu nabrałem także smaka na wbicie platynki, która nie była może szczególnie czasochłonna, ale zdecydowanie wymagała sporo […]

Nowej produkcji studia Ninja Theory nie rozpatrywałem nie tylko pod kątem platyny, ale wręcz całkowicie odpuściłem sobie przeglądanie trofeów dla Hellblade: Senua’s Sacrifice. Jej zdobycie jest więc całkowitym zbiegiem okoliczności, ale nie oszukujmy się – to także banalnie prosty pucharek.

Podobnie jak w przypadku Need for Speed, również zdobycie platynowego pucharka w Wheels of Aurelia nie było w planach. Kiedy jednak okazuje się, że znakomita większość trofeów dotyczy różnych zakończeń, grzechem jest nie dokończyć kilku pomniejszych wyzwań.

Najnowszej odsłony serii Need for Speed nie tylko nie brałem pod uwagę jako gry, w której wbiję platynkę, ale przede wszystkim – jako gry, którą ukończę w tym roku. Z planami jednak jest tak, że często się zmieniają ze względu na różne mniej lub bardziej sprzyjające okoliczności. Tak oto właśnie „potknąłem się” o Need for […]